Bouwen aan 52 schepen; ‘806-man’ William Poppe (60) blikt terug

In zijn lange loopbaan als koperslager bouwde William Poppe mee aan maar liefst eenenvijftig schepen. Op dit moment bereidt hij met zijn team het werk voor aan zijn tweeënvijftigste schip: superjacht Here Comes the Sun, waarvoor Damen Schelde Naval Shipbuilding in Vlissingen-Oost in samenwerking met Damen Yachting een nieuw achterstuk gaat bouwen.

“Het allereerste schip waar ik tegen het eind van de jaren zeventig aan mee mocht bouwen, was Hr.Ms. Callenburgh, het tweede van de serie van maar liefst 12 S-fregatten van de Kortenaerklasse die De Schelde destijds voor de Koninklijke Marine bouwde”, vertelt William. “Dat was een geweldige tijd. Er werkten zoveel mensen aan dat schip, je viel gewoon in het niet in die massa. Maar De Schelde had toen ook bijna 3000 werknemers! Ik werkte op de bekende afdeling 806 van Scheepsnieuwbouw, die zich bezighield met alles wat met de voortstuwing te maken had.”

De Schelde had het in die jaren zo druk, dat je als koperslager “van schip naar schip ging”, zegt William. Hij herinnert zich dat hij zijn ogen bijna niet kon geloven toen hij zijn eerste loonstrookje kreeg (“ik heb het nog steeds”). Gestart als leerling op de Bedrijfsschool in het jaar 1976, stond hij ook al meteen op de loonlijst. Dat was in die jaren normale praktijk. “Ik kwam zo van de lts en als je dan ziet dat er 698 gulden op je loonstrookje staat, dan ben je wel blij hoor.”

De beste herinneringen bewaart hij aan de bouw van Hr.Ms. Tjerk Hiddes (bouwnummer 366), de derde uit de serie van acht Multipurpose fregatten die tussen 1991-1995 werden gebouwd. “We hebben toen een proefvaart gemaakt van negen weken. Dat was in 1992. We deden, met de golfstroom mee, een ‘rondje Amerika’ van zeven weken; van Tenerife via Antiga, Florida en Key West naar Bermuda en vervolgens naar Engeland en weer terug naar Vlissingen. Wat een tijd! Hans van de Sande, ook zo’n echte 806-man, was er ook bij.”

Hij heeft nooit een hekel gehad aan zijn werk. “Maar die hang naar techniek zat er dan ook al vroeg in. Als jongen was het al mijn hobby om aan auto’s en motoren te sleutelen, nou dan was je bij De Schelde meteen op je plaats in de machinekamer. Ik ben ermee opgegroeid: van een band plakken tot het uit elkaar halen van een motorblok.”

In 2002 werd William Poppe gepromoveerd tot voorman koperslagers.
Hij zat in het team dat in Roemenië de bouw van het casco van het JSS Zr.Ms. Karel Doorman begeleidde en hij was er óók bij toen dit vlaggenschip van de Koninklijke Marine op Oost werd afgebouwd. “Wat een schip was dat, zeg. De Karel Doorman was een schip dat een wow-gevoel bij je teweegbracht. Als je op het dertiende dek aan de reling stond, keek je tientallen meters naar beneden. Dat maakte wel indruk. Het was een schip om in te verdwalen…”

William werd uitgezonden naar Indonesië (2014) waar hij 2,5 jaar woonde met zijn vrouw, en naar Mexico (2017 tot eind 2019) voor de bouw van respectievelijk de twee Indonesische PKR-fregatten en het Mexicaanse fregat ARM Juárez, ex-ARM Reformador.

“Ik heb het altijd naar mijn zin gehad, ondanks dat er tijden zijn geweest dat je vijf dagen per week soms wel vier uur per dag moest overwerken en ook nog op de zaterdag moest opdraven… Je werkt uiteindelijk altijd toe naar het moment dat die motoren gaan draaien, je wilt dat geluid horen; het geluid van de motoren waar alle piping aan vast zit: het hart van het schip.”

Volgend jaar hoopt William Poppe zijn 45-jarig arbeidsjubileum te vieren. In die lange carrière is hij met twintig proefvaarten mee geweest, maar uitgerekend die van de Karel Doorman miste hij. “Ik was op vakantie geweest en kwam een maandag terug, maar juist die dag was ze voor de proefvaart vertrokken…”