Dokdeur Damen Shiprepair Vlissingen in slechts elf dagen volledig vernieuwd

De meer dan tweehonderd ton wegende dokdeur in Dokloods 2 op het terrein van Damen Shiprepair Vlissingen is weer als nieuw. Een team van veertig man heeft het gevaarte in slechts elf dagen tijd volledig gerepareerd. “De deur kan nu weer een tijdje mee”, zegt een tevreden Wim van de Velde, die de klus als Project Manager aanstuurde. Er is in die elf dagen nonstop aan het project gewerkt, in wisselende dag-, avond- en nachtdiensten. Het karwei moest namelijk precies tussen twee perioden van springtij plaatsvinden.

De gerepareerde dokdeur stamt uit het begin van de jaren zestig van de vorige eeuw. Het zat al een tijdje in de planning bij DSV om de deur op te knappen. Het karwei begon officieel op 23 september, maar er ging ook nog een hoop werk aan vooraf, legt Wim uit. “Er zaten meerdere slechte stukken in de deur, die vervangen moesten worden. Voordat we aan de klus begonnen, hebben we voor die slechte stukken alvast nieuwe, vervangende secties gebouwd. De slechte stukken zijn dus uit de deur gesneden, en de nieuwe erin gezet.”

Een van die nieuwe secties woog maar liefst 25 ton en was 28 meter lang, de andere twee vervangende delen wogen elk 3,5 ton, dat waren de twee hijspunten waaraan de ketting vastzit waarmee je de deur dicht trekt. Daarnaast zijn volgens Wim ook nog heel veel kleinere stukken staal vervangen. “In totaal heb je het dan over zo’n veertig ton.” Het hele project is prima verlopen, vertelt Wim, “maar natuurlijk waren er ook uitdagingen. Nadat we de dokdeur er op 23 september uit hadden gehaald is het bedrijf ZMC Industrial & Maritime Cleaning twee dagen bezig geweest om aangroeisels van de stalen deur te verwijderen. Dan heb je het over schelpen, pokken, zeewier en wat al niet meer.”

“Ze hebben 55 kuub aangroeisels van de deur geschraapt. Om een idee te geven: de deur zelf woog oorspronkelijk 220 ton, maar op het moment dat we hem eruit lichtten met aangroeisels, woog hij maar liefst 245 ton. Nadat hij was ontdaan van de pokken en schelpen en helemaal was schoongemaakt, woog hij weer 230 ton. Vervolgens is er aanvullend nog zo’n tien ton troep uit gehaald, voornamelijk schelpen die bijvoorbeeld in kleine spanten zaten. Nu is de deur dus weer keurig op zijn oude gewicht.”

Een andere uitdaging was het drijvend maken van de deur. Wim: “Aan de onderkant van het gevaarte zitten leidingen en tanks. Die leidingen moesten vervangen worden. Deze tanks zijn normaal gesproken met zoet water gevuld. Om zo’n deur eruit te kunnen halen, moet je de tanks één voor één leegblazen met behulp van lucht, zodat de deur kan gaan drijven en je hem er uiteindelijk uit kunt halen. Duikinspecties hadden uitgewezen dat de onderste tanks lek waren. We konden nu dus geen drijfvermogen creëren om de deur eruit te hijsen. We hebben toen besloten om speciale luchtzakken aan de dokdeur te hangen, dat zijn van die zakken die ook worden gebruikt bij het bergen van schepen.”

“We hebben vervolgens de deur aan deze luchtzakken uit zijn scharnieren kunnen laten drijven, iets wat je dus normaal met behulp van die tanks doet. In totaal hebben we vijftien luchtzakken gebruikt met een gezamenlijk volume van 120 ton.” Wim vertelt dat ook al het houtwerk in de dokdeur is vervangen. Het gaat om het hout dat, samen met de rubberpezen, tegen het beton aan zit en zo de deur waterdicht houdt. “Er is een compleet nieuwe afdichting gemaakt.” Al het werk van het eruit halen en weer terugplaatsen van de dokdeur duurde van eind september tot begin oktober.

De meeste tijd nam het staalwerk in beslag: acht van de elf dagen. Er is continu, dag en nacht, doorgewerkt door een ploeg van in totaal veertig mensen. In elf dagen zo’n klus klaren is erg snel, maar het kon ook niet anders, legt Wim uit, “want we moesten het werk uitvoeren precies tussen twee perioden van springtij in. Als je het tijdens springtij doet, kan er mogelijk schade optreden. Het zeewater komt dan over de muren van de galerij. Dat is link, want daar zit bijvoorbeeld ook elektra.” Er was bewust gekozen voor een wat rustiger periode om de dokdeur te vernieuwen. “Straks ligt er weer een aantal schepen in Dok 2, dus het project moest klaar zijn vóór die zouden arriveren.”

Het stemt Wim tevreden dat het allemaal is gelukt. “Er zijn altijd wel wat haken en ogen en achteraf denk je wel eens: misschien had dit of dat anders gemoeten, maar het is altijd weer leuk om dit soort klussen te doen.” Als finishing touch is na de afronding van het project de gerepareerde deur nog helemaal opnieuw gestraald en geverfd, zodat die er weer tiptop uitziet.