Schrijf je in voor de nieuwsbrief
Als hoofdsponsor van SAIL Den Helder 2023 mocht Damen Naval drie traineeships tijdens de Tall Ship Races verloten. Collega’s en kinderen van collega’s onder de 25 jaar konden zich inschrijven voor de loting. Na de trekking waren de winnaars Andreas van Acker (21), zoon van Senior Project Controller Wim den Acker en de broers Thomas (21) en Thijmen (19) Verdonck, zoons van Projectmanager Procurement Rini Verdonck. Ze mochten deelnemen aan de race van acht dagen van Den Helder naar Hartlepool, Engeland.
Aan deze etappe van de Tall Ship Races deden 38 Tall Ships in verschillende klassen mee. Samen met een internationale groep jongeren maakten de drie Damen-trainees deel uit van de bemanning op een van de schepen. Van de navigatie tot het koken: de trainees werden overal bij betrokken vanaf het moment dat ze aan boord stapten. Lees hier hoe de drie Damen-trainees hun reis hebben beleefd.
Andreas van Acker zeilde mee op De Gulden Leeuw.
Andreas van Acker
“Ik mocht meezeilen met Tall Ship De Gulden Leeuw. We zijn Den Helder op motor uitgevaren en zo vertrokken naar de start van de race. Nadat we de haven uit waren, had ik pas door hoe heftig het weer was: 30+ knopen en tot 6 meter hoge golven. Het was dus geen verrassing dat tijdens de eerste dagen veel van de trainees en de crew last hadden van zeeziekte. Na een aantal dagen voelde ik mij iets beter, al zag ik het eigenlijk niet meer zitten. Maar toen ik op de brug van het schip stond, veranderde mijn gevoel totaal.
De zee was schitterend, nog steeds niet rustig, maar wel lange, diepblauwe golven en niets op de horizon buiten een paar buien in de verte. We hebben uren naar de zee gekeken en het werd niet saai. De zee was in essentie een vorm van poëzie. We hebben nog veel verschillend weertypes gehad en de hele race hadden we tegenwind. Daardoor was het duidelijk dat ons type schip met haar ‘square sails’ de race niet ging winnen. Tenslotte viel de wind helemaal weg.
Maar wij hadden het uiteindelijk nog niet zo slecht…We kregen we te horen dat het schip de Ocean Scout de bestemming niet ging halen. De motor van dit schip ging stuk en de batterij liep snel leeg, waardoor hun communicatieapparatuur zou uitvallen. Onze kapitein heeft toen besloten om onze race te beëindigen en de Ocean Scout te gaan helpen. We hebben dus geen race gewonnen, maar wel echt zeemanschap kunnen zien.
De reis was veel te kort, ik verlang ernaar om terug te keren. Het duurde even om aan het leven op zee te wennen; de constante beweging, je schema, de namen van alle lijnen en zeilen, enzovoorts. En toen het gewend was, waren we al bijna in Engeland. Dit SAIL Traineeship was een uitstekende en unieke ervaring en ik ben er heel erg dankbaar voor.”
Thijmen Verdonck bij Statsraad Lehmkuhl.
Thijmen Verdonck
“Ik was de gelukkige om een week op een zeilschip te leven. Ik koos voor de Statsraad Lehmkuhl. Dit is een schip uit Bergen – Noorwegen, met een lengte van 98 meter.
De zee was erg woest aan het begin en het was vooral wennen aan normale zaken zoals naar de wc gaan of douchen. Je moest voorzichtig lopen en goed je balans houden of ergens tegenaan leunen om niet te vallen. Vooral aan de voor- en achterkant van het schip was het op sommige momenten moeilijk om op je voeten te blijven staan. Zeker in het donker moest je goed opletten.
Mijn traineeship was fantastisch, ik heb veel gedaan en geleerd. Bij een zeilschip als de Statsraad Lehmkuhl heb je veel mankracht nodig om het schip te opereren. Het was een heel groot proces om de zeilen te hijsen, zodat we de snelheid konden verhogen. Het leukste onderdeel vond ik dat we de mast in mochten klimmen. We klommen niet helemaal naar boven maar tot het eerste platform. Vanaf dit platform kon je het hele schip zien en het mooie uitzicht op zee.
Het avontuur was echt spectaculair en ik had het niet willen missen. Ik heb veel geleerd over zeilen. Vooral het dagelijks leven op een schip, dat vind ik misschien nog interessanter omdat het een totaal ander leven is dan aan land. En een week lang geen bereik bracht daarnaast ook rust met zich mee.”
Thomas Verdonck op Tall Ship de Gulden Leeuw.
Thomas Verdonck
“De reis begon op 1 juli op Tall Ship De Gulden Leeuw waarbij we werden uitgezwaaid door een menigte van zeeliefhebbers. Tussen Den Helder en Texel ligt het Schulpengat, twee stromen die hier samenkomen en voor grote golven zorgen. Dit was het begin van twee dagen ruwe zee. Bijna alle opvarenden kregen te maken met zeeziekte. Ik had eerder nooit last gehad van zeeziekte, dus ik ging naïef en vol vertrouwen aan boord. Gelukkig went het leven op zee en met de tijd werd ik weer de oude.
Na twee dagen ruwe zee werd het windstil. Dit veranderde de dynamiek aan boord en de stille wachten werden vervangen door karaokesessies aan dek en zonnebaden. ‘s Avonds konden we genieten van de prachtige zonsondergang over de Noordzee.
Tijdens de vierde dag op zee kwamen we in radiocontact met de Ocean Scout, een klein zeilschip dat zijn motor en communicatie had verloren. We kozen ervoor om ons terug te trekken uit de race en het gestrande schip te helpen. Met behulp van de touwen sleepten we het schip achter ons aan naar Hartlepool, Engeland.
In dat Engelse visserstadje volgde een crewparade, waarbij de bemanning van alle schepen in een optocht door het stadje liep om te vieren dat ze de finish hebben gehaald. Dit werd afgesloten met een prijsuitreiking. Van snelste schip per categorie tot best versierde schip. Een nieuwe prijs dit jaar was de vriendschapsprijs: omdat wij de race hadden afgebroken om de Ocean Scout te helpen, werden we beloond met deze prijs!
Terugkijkend heb ik echt genoten van de tijd op zee. Wat me het meest verraste, was hoe leuk ik het vond. Ik ben een fervent fietser en voel me al snel opgesloten als ik niet kan fietsen. Het zeilen en de sociale contacten waren zo leuk dat ik nooit het gevoel had dat ik vastzat op het schip. De week vloog voorbij. Ik zit nu weer aan land, maar zou graag teruggaan naar het midden van de oceaan.”
